BLOGGER TEMPLATES AND TWITTER BACKGROUNDS »

Σάββατο 25 Ιουλίου 2009

Σ'αγαπάω....




“…Αόρατα τα χέρια μου και περνάς και περνώντας ανθίζεις – ολόλευκο ανθάκι γιασεμιού, που του γυρίζω απ’ την ανάποδη το μίσχο να ρουφήξω μέλι, όπως μου μάθαιναν παλιές μου φίλες στη γειτονιά παίζοντας μήλα κι «αγαλματάκια ακούνητα, αμίλητα, αγέλαστα. Μέρα ή νύχτα;» Ονειρεύομαι τη μέρα σου, πώς ξυπνάς κι άραγε πού και λέω, αν η νύχτα σου με περιείχε, θα μ’ έβρισκε ο ήλιος ξάγρυπνη, γιατί δε θα το μπορούσα να σε βλέπω να σου χαιδεύω τα μαλλιά σου το πρωί – κι αλήθεια ποιος θα το μπορούσε να σου λέει μιαν ήσυχη «καλημέρα», όταν δεν είμαι εδώ και να παρακολουθεί τα μάτια σου ν’ ανοίγουν, αυτά τα μάτια που, αν δεν ήταν μάτια, θα ήταν δύο παγίδες κυνηγού, να πέφτουν μέσα τα πουλιά και η καρδιά μου…”
Για σένα. Μού έχεις κλέψει την καρδιά. Και τώρα;…

Σ' αγαπάω...

Έρχονται ώρες που όλα τα φοβάμαι
όσα θυμάμαι
κι ακόμα με πονούν
αυτές τις ώρες
να το θυμάσαι
πλάι μου να'σαι
όταν θα'ρθούν
δίπλα μου να'σαι
μαζί σου να με βρούν.

Να μ'αγκαλιάζειςγια να σ'αισθάνομαι
κι αν δεις να χάνομαινα μ'ανεβάζεις
να με ησυχάζειςκαι να με νοιάζεσαι
να με χρειάζεσαι
όπως κι εγώ.

Έρχονται ώρες
που οι σκέψεις με πληγώνουν
και δεν τελειώνουν
τα "πώς" και τα "γιατί"
γι'αυτές τις ώρεςκι οι δυο μας φταίμε
κι ό,τι κι αν λέμετι ωφελεί
φτάνει που κλαίμε
και που είμαστε μαζί.

Να μ'αγκαλιάζειςγια να σ'αισθάνομαι
κι αν δεις να χάνομαι
να μ'ανεβάζεις
να με ησυχάζεις
και να με νοιάζεσαι
να με χρειάζεσαι
όπως κι εγώ.

Στίχοι: Ελένη Ζιώγα
Μουσική: Αντώνης Μιτζέλος
Εκτέλεση: Γιάννης Κότσιρας